Gen. Leopold Okulicki, pseudonimy: Termit, Kobra, Kula, Niedźwiadek – urodzony w 1898, ostatni Komendant Główny Armii Krajowej. W 1914 wstępuje do Legionów Polskich, w 1918 walczy pod Lwowem, potem w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1925 kończy Wyższą Szkołę Wojenną w Warszawie. W 1939 jest w Sztabie Naczelnego Wodza. Współorganizuje Służbę Zwycięstwu Polski. Jesienią 1940 zostaje komendantem ZWZ we Lwowie. W 1941 aresztowany przez NKWD, zwolniony po podpisaniu układu Sikorski - Majski, pełni funkcję szefa sztabu Armii Polskiej w Związku Sowieckim. W Wielkiej Brytanii przechodzi szkolenie cichociemnych i w 1944 zostaje zrzucony pod Krakowem. 
W 1944 jest generałem brygady, współdecyduje o rozpoczęciu Powstania Warszawskiego. Po kapitulacji wychodzi z ludnością cywilną, by kontynuować pracę konspiracyjną. W styczniu 1945 wydaje rozkaz o rozwiązaniu AK i zejściu do podziemia. Aresztowany przez NKWD, oskarżony w “Procesie Szesnastu”, skazany na 10 lat więzienia, ginie na Łubiance w 1946.
 

 

 

Powrót